I will guide you

Daar staat ze dan. Tussen de tientallen kinderen op het koude ijs. Het is haar eerste schaatsles. De juf probeert met haar hardste stem uit te leggen wat er gaat gebeuren. Er is weinig van te verstaan. Een mix van kinderstemmen, achtergrondmuziek en roepende ouders komen op mij af.

Vervolgens kijk ik opzij. Ik zie een angstige blik in haar gezicht. Haar lichaampje laat zien hoe spannend ze het vindt.

Alle andere kinderen schaatsen weg, maar zij blijft staan. Ze bijt op haar lip. De eerste traan is zichtbaar.

Deze situatie is me inmiddels bekend. Ik zie dat ze er even door moet. Ik weet dat het daarna voor haar leuk wordt. Maar dat ziet zij nog niet. Voor haar is het een groot probleem. Ze vindt het echt spannend.

Ik weet dat als ik nu niet kalm blijf, we over 10 minuten terug in de auto zitten. Dan komt ze deze week niet meer op het ijs.

Alle goed bedoelde zinnetjes: “Het wordt vast leuk als je het even probeert.” komen bij haar totaal niet binnen. Haar stressniveau is zo hoog dat ze logische redeneringen niet kan ontvangen.

Ondertussen ontstaat er een dialoog in mezelf. Ze wilde dit graag. Zij wilde leren schaatsen, omdat ze het leuk vindt. Wat kan ik doen om haar zo goed mogelijk te helpen? Ik wil ervoor zorgen dat ze de stap kan maken.

Ze heeft mij als moeder nodig om haar angst om te buigen. Ze moet een klein stapje durven zetten, zodat haar vertrouwen groeit. Ik maak de verbinding met haar door haar angst te erkennen. Ik bevestig dat ik haar begrijp. Dat de angst die ze voelt echt is.

Dan bepalen we samen wat ze nodig heeft om een kleine stap te zetten. “Wachten tot de drukte voorbij is,” zegt ze. Na een paar minuten wachten komt er een aardige juf aan schaatsen. Ik leg haar uit wat mijn dochter spannend vindt en nog geen minuut later schaatst ze mee met de juf. Nog een paar blikken achterom, of ik er nog ben en dan ontstaat er een glimlachje. Ik zie haar in gedachten tegen zichzelf zeggen: Het is me gelukt!

Ze is trots op zichzelf- en ik op haar!

Zo gaat het met angst. Angst heeft als functie om jou te beschermen. Ons brein houdt namelijk helemaal niet van onzekerheid. Ons brein doet zijn best om jou op de plek te houden waar jij nu bent. Terwijl er in ons juist een verlangen bestaat om nieuwe dingen te doen. Te groeien en te ontwikkelen.

Als jij graag iets nieuws wilt doen, een stap zetten in je loopbaan of een andere keuze maken die spannend is, weet dan dat angst plaats kan maken voor vertrouwen. In de basis werkt dat in vier stappen.

1. Weet waar je precies bang voor bent
2. Identificeer onder welke omstandigheden je wel durft
3. Beslis welke kleine stapjes je nu kunt zetten om het vertrouwen te laten groeien
4. Zet de eerste stap!

Ik ben heel benieuwd naar de angsten die jij al hebt overwonnen. Of welke angsten je nog mag omzetten in vertrouwen.